stosunki między ludźmi

См. также в других словарях:

• prawo — I n III, Ms. prawowie; lm D. praw 1. zwykle blm «ogół przepisów, norm prawnych regulujących stosunki między ludźmi danej społeczności, określających zasady ich postępowania lub zawierających zakazy, których naruszenie zagrożone jest karą;… …   Słownik języka polskiego

• kłócić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, kłócićcę, kłócićci, kłóć, kłócićcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} doprowadzać do kłótni, niezgody, złości, nieporozumień, powodować złe stosunki między ludźmi, podsycać złość …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• produkcja — ż I, DCMs. produkcjacji 1. blm «zorganizowana działalność ludzka mająca na celu wytworzenie określonych dóbr materialnych; proces wytwarzania czegoś dla potrzeb człowieka; wytwarzanie, wytwórczość» Produkcja przemysłowa, włókiennicza, towarowa.… …   Słownik języka polskiego

• nieantagonistyczny — nieantagonistycznyni «nie oparty na antagonizmie; nie przeciwstawiający się czemuś» Nieantagonistyczne klasy społeczne. Nieantagonistyczne partie. Nieantagonistyczne stosunki między ludźmi …   Słownik języka polskiego

• nieludzki — nieludzkidzcy 1. «nie taki, jaki powinien cechować człowieka i stosunki między ludźmi, okrutny, bezlitosny; nieprzystępny, nieużyty, niewyrozumiały» Nieludzkie traktowanie. Nieludzkie znęcanie się nad jeńcami. Nieludzki dla podwładnych. 2. «nie… …   Słownik języka polskiego

• stosunek — m III, D. stosuneknku, N. stosuneknkiem; lm M. stosuneknki 1. «zależność, związek między różnymi rzeczami, osobami, pojęciami itp., zestawionymi ze sobą; relacja, proporcja» Stosunek ilościowy. Stosunek równości. Stosunek pokrewieństwa,… …   Słownik języka polskiego

• harmonia — ż I, DCMs. harmonianii 1. blm «zgodność, wzajemne dopełnianie się elementów, przedmiotów, właściwości, zjawisk itp. składających się na estetyczną i zgraną całość; zharmonizowany układ elementów opartych na właściwych proporcjach, właściwym… …   Słownik języka polskiego

• genealogia — ż I, DCMs. genealogiagii 1. lm D. genealogiagii (genealogiagij) «historia rodu, pisana albo zachowana w tradycji ustnej, uwzględniająca jego pochodzenie, kolejne następstwo pokoleń i węzły pokrewieństwa między jego członkami; rodowód» Genealogia… …   Słownik języka polskiego

• międzyludzki — «zachodzący między ludźmi» Stosunki, relacje, współżycie, konflikty międzyludzkie …   Słownik języka polskiego

• harmonia — I {{/stl 13}}{{stl 33}}[wym. harmońja]{{/stl 33}}{{stl 8}}rz. ż IIb, lm D. harmonianii {{/stl 8}}{{stl 7}} instrument muzyczny podobny do akordeonu zawieszany podczas gry na piersiach, złożony z rozciąganego miecha, mechanizmu basowego i dwóch… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dzielić — ndk VIa, dzielićlę, dzielićlisz, dziel, dzielićlił, dzielićony 1. «wyodrębniać z większej całości jakąś część, rozkładać jakąś całość na części, grupy, dokonywać podziału, klasyfikować» Dzielić bochen chleba na kromki. Historycy literatury dzielą …   Słownik języka polskiego